Mooi van binnen

“Ieder mens is mooi van binnen”.
Nou, echt niet. Wie dat beweert moet eerst maar eens komen kijken naar de rochels die momenteel uit mijn lijf komen en zowat de weecee verstoppen. Wellicht iets overdreven, maar je hebt mes en vork nodig om deze te ontleden.
Goed, iets minder plastisch. Ik ben wederom niet geheel en al goed. Woensdag weer gaan werken. En ook donderdag. Gisteravond begon het hoesten, vanochtend was het raak. Dat splijtende gevoel van diep in je binnenste als je de lucht eruit probeert te persen met 200 km/uur. Auw. Gelukkig is het weer niet mooi. Volgende week beter.

Gisteren werd Claudia aangehouden door de juffrouw van de peuterspeelzaal. Shannon had een jongetje gekrabt in het gezicht. Alweer dus. Nu ja, de juffrouw had het aangepakt, we moesten het thuis maar met rust laten. Anders zou Shannon misschien niet meer naar de speelzaal willen.
Tja. Thuis krabt ze al een tijd niet meer. De meest logische verklaring is dat ze overenthousiast is. En zeker oververmoeid. Ze ging ook bij thuiskomst meteen op de bank liggen slapen, een uur of anderhalf. Doet ze normaal nooit.

Voeg opmerking toe zaterdag 09 april 2005 om 21:43 Jack