Ja, het zit wel nog vers in ons geheugen, die lange winterperiode. Maar als we de voorspellingen mogen geloven, zullen we er deze zomer nog vaak naar terug verlangen. Hier een afkoelingsfilmpje.
Afgelopen maandag was er op Shannon’s school weer de jaarlijkse, traditionele sponsorloop voor het goede doel. Dit jaar was het goede doel de Johan Stekelenburgstichting, die zich inzet voor arme kinderen in Tilburg. Zodat ook zij mee kunnen doen aan (sport)activiteiten.
Hoera! De sint is in het land. En dus gingen we kijken naar zijn intocht. Zagen we gelijk ook de nieuwe (tijdelijke) burgemeester eens. De sint kwam stiekem aan de verkeerde kant aan land. Dus stonden we niet op het beste plekje. Maar natuurlijk hebben we ‘m wel gezien! En de pepernootpieten ook! Jammie!
Hoeraah! Vorige week donderdag is Shannon 7 jaar geworden! We hebben dat lekker in Spanje gevierd. We hadden slingers. En alle kadootjes waren verstopt, dus het was al een leuke speurtocht om te beginnen. ‘s Middags zijn we naar Butterfly Park geweest. Daar kon je vlinders kijken, wat leuk was, maar ook allerlei vogels. Je liep eigenlijk door een grote vogelkooi, met de vogels dicht bij je. Als avondeten had Shannon lekkere (ahum) garnalen.
Maar uiteraard mocht ze thuis ook haar verjaardag vieren. En dat festijn was gisteren! Met 7 vriendjes en vriendinnetjes zijn we naar Dippie Doe geweest. Leuk om te spelen en ravotten (met botsauto’s octopus, zwierboot en superglijbaan), maar als extraatje hadden we laserschieten! Lekker buiten met echte geweren op elkaar schieten! Gelukkig hadden beide teams een keertje gewonnen. Met een goed gevuld maagje werd iedereen weer thuisgebracht.
Jaja, we zijn alweer naar Spanje geweest in de herfstvakantie. Wederom naar Rosas. En we kregen wat we verdiend hadden: een week met prachtig weer. Lekkere temperaturen van rond de 25 graden (tot zelfs 27). Fantastisch. En Shannon is ook nog jarig geweest (daarover later meer). Maar zoals altijd komt aan al het goede een einde. Gelukkig hebben we de foto’s nog!
Gisteren was het weer zover. Het jaarlijkse grote optreden. Shannon had één van de (vele) hoofdrollen en moest in haar eentje beginnen. Ze was wel zenuwachtig, zei ze. Maar op wat slaapgebrek na was daar weinig van te merken. Kijk maar.
Zondag zijn we nog naar de opstoet geweest. Na een uurtje of tweeëneenhalf hadden we er wel weer genoeg van en probeerde we via de Korte Heuvel een uitweg te vinden. Forget it. Wat een ondoordringbaar oerwoud was dat! Afijn,om met Harm Edens te spreken: gelukkig hebben we de beelden nog.